تاریخچه گلف
گُلْف یا گوی‌چال یک بازی یا ورزش فضای آزاد است که در آن بازیکنان به‌طور فردی یا تیمی به‌وسیله چوبهای گوناگون توپ گلف را درون سوراخی در زمین می‌اندازند.
خاستگاه گلف سرزمین اسکاتلند است. این بازی از چندین سده پیش برای شاهزادگان و درباریان در بریتانیا بازی می‌شده‌است. مشهورترین و قدیمی‌ترین زمین گلف جهان در شهر سنت اندروز در اسکاتلند قرار دارد
واژهٔ «گلف» که از سدهٔ ۱۶ میلادی برای این بازی به کار می‌رود از واژه‌های قدیمی اسکاتلندی <Golve> و <Goff> گرفته شده که در پایه گرفته شده از واژهٔ آلمانی میان‌سده‌ای <Kolf> بوده‌است. این بازی با اینکه معمولاً به عنوان بازی مرفّهان و نخبگان به‌شمار می‌آید، امروزه در میان طبقات دیگر هم طرفدار یافته و بازیگران بیشتری را از سراسر جهان به خود جلب می‌کند.
زمین گلف حدود سی یا چهل هزار متر مربع وسعت دارد. برای بازی گلف کفش ویژهٔ میخداری نیاز است تا به هنگام ضربه زدن پای بازیکن نچرخد. لباس گلف هم برای راحتی حرکت بدن و از جنس مخصوص درست شده‌است. برای گلف‌بازی ساک ویژه‌ای نیاز است تا چهارده چوب گلف را در خود جای دهد. این ساک در زیر خود چرخ‌هایی دارد که به گلف‌باز اجازه می‌دهد تا ساک و چوبهای خود را به راحتی در سراسر زمین به همراه ببرد. هر کدام از این چوب‌ها برای زدن ضربه‌های گوناگونی بکار می‌روند. هر بازی گلف میان چهار تا پنج ساعت طول می‌کشد و دارای قانون‌های خودش است
هدف عمومی بازیکنان گلف این است که چطور ضربات با ارزشی را ذخیره و حساب ضربات خود را پائین نگهدارند. چرخش صحیح و چوب گیری خوب اصول بازی موفق می باشند اما یک بازیکن تمام عیار باید دارای چهار خصوصیات باشد.
اول یکنواختی CONSISTENCY
دوم خونسردی و آرامش COMPOSURE
سوم شعور عمومی COMMON SENSE
چهارم تمرکز حواس CONCENTRATION
گلف در ایران
نخستین زمین گلف کشور در شهر مسجد سلیمان توسط انگلیسی‌ها انحصاراً برای پرسنل خود پایه‌گذاری شد. از سال ۱۳۰۴ ، همزمان با ورود اتباع خارجی به منظور کشف و استخراج نفت در مناطق نفت خیز جنوب کشور این ورزش نیز وارد ایران شد. تا قبل ازملی شدن صنعت نفت هیچ ایرانی راهی به این بازی نداشت و بازی گلف انحصاراً در دست خارجیان بوده، پس از ملی شدن صنعت نفت علاقمندان ایرانی به این ورزش روی آوردند.
یکمین زمین چمن گلف کشور ایران در مجموعهٔ ثامن شهر مشهد با مدیریت خانم بیتا طاهری احداث گردید
تا پیش از سال ۱۳۷۴ گلف در ایران فدراسیون نداشت و از آن سال فدراسیون گلف تشکیل شد و از سال ۸۳ عیسی اسحاقی، سخنگو و معاون پیشین سازمان تربیت بدنی ریاست آن را برعهده دارد
در سال ۱۳۸۳ حدود ۲۰۰ گلف‌باز در ایران مشغول به بازی بودند و هم‌اکنون تعداد بازیکنان به ۱۵ هزار نفر رسیده‌است. در بخش قهرمانی نیز لیگ گلف در دو گروه پیشرفته و نیمه‌پیشرفته با حضور ۱۲ تیم برگزار می‌شود
تنها باشگاه ورزشی تهران که امکاناتی برای بازی گلف دارد، باشگاه انقلاب است. این زمین با شش کیلومتر درازا در برگیرندهٔ ۶۰ هکتار چمن است اما، به سبب نبودن نورافکن کافی استفاده از این زمین به ساعات روز محدود می‌شود. (زمین‌های گلف دیگری نیز در اهواز، مسجد سلیمان، آبادان و اصفهان وجود دارد که همگی خاکی هستند). در زمین گلف باشگاه انقلاب مسابقه‌هایی هم برگزار می‌شود که مسابقه‌های پایان فصل، مسابقه‌های جام دیپلماتیک، مسابقهٔ ردهٔ جوانان و بزرگسالان، مسابقه‌های قهرمانی باشگاه‌های کشور و مسابقهٔ جام فجر از آن جمله است.
افزودن دیدگاه