دو قانون در بسکتبال که از سال 1891 سال پابرجاست
چرا ورزش «جیمز نایسمیت» معجزهی قرن نوزدهم شد؟
از سوی سازمان ملل متحد 21 دسامبر به عنوان روز جهانی بسکتبال نامگذاری شد.
جیمز نایسمیت (james naismith)، متولد 6 نوامبر 1861 در اونتاریو – کانادا، مبدع بسکتبال 21 دسامبر 1891
جیمز در 30 سالگی، تخیل او بعد از ساعتهای طولانی، پرتکرار و خسته کنندهی دانشجویان در ژیمناستیک در هوای سرد و برفی؛ روی یک بازی جدید متمرکز شد. با وجود این، از آنجایی که زمستان بود، اولین چالش او این بود که با مشکل یک منطقهی بسیار محدود روبرو بود. این بازی باید در سالن بدنسازی انجام میشد که از بالا توسط بالکن محدود شده بود.
ایمان عمیق مذهبیاش، او را از فکر کردن به هر نوع بازیای که قدرت و تلاش بدنی زیاد مقابل حریف را مستلزم پیروزی میکرد، منع کرده بود.
فلسفهی او برای یک بازی جدید «زور و قدرت» را کنار گذاشت. او به دنبال یک بازی زیبا بود که سرعت و چابکی را در اولویت قرار میداد.
اهداف بسیاری از ورزشها استفاده از نیروی بدنی روی زمین بود این همان چیزی بود که به نایسمیت این ایده را داد تا هدف برای کسب امتیاز را بالاتر از سطح زمین قرار دهد.
همچنین از توپی استفاده شود که از پایین، پرتاب و داخل سبد هلویی شود که او در بالکن سالن جا داد.
قوانین نوشته و بازی در مدت زمان کوتاهی مورد توجه همگانی قرار گرفت. در این بین دو نکته قابل توجه در فلسفهی دینی نایسمیت وجود دارد و فیبا با همه اصلاحاتی که ظرف 132 سال از پیدایش بسکتبال در قوانین آن گنجانده، همواره به آن احترام گذاشته است:
1) ممنوعیت اعمال زور فیزیکی علیه حریف بر مبنای فلسفهی «همسایه خود را دوست داشته باش» یا «احترام به حریف یا همنوع».
2)بالا بردن دست در هنگام ارتکاب به خطا، که منعکس کنندهی اصل شرعی اعتراف به گناه است.
جیمز نایسمیت در خاطراتش که دو سال بعد از مرگش منتشر شد یعنی در سال 1941، مینویسد او نخستین بازیکن بسکتبال جهان بود که این بازی را روی تختش انجام داد!
«از تخت برای زمین استفاده کردم. مطمئنم آن شب بازی سختی انجام دادم».
قوانین در ذهن نایسمیت منظم و روشن بود. او در روز نخست ابداعش قوانین را روی تابلوی اعلانات چسباند. «من در ذهن خودم مطمئن بودم که بازی خوب است اما فقط نیاز به یک آزمایش واقعی داشت»…
پیروزی یا شکست بازی نایسمیت به دریافت کلاس از بازی او بستگی داشت که مؤفقیتآمیز شد و امروزه بسکتبال این معجزهی قرن نوزدهم توسط یک معلم تربیت بدنی یا کشیش، مورد توجه جهانیان است.
در حال حاضر بسکتبال یکی از محبوبترین ورزش های جهان بوده و در بسیاری از کشورها به بخشی از فرهنگ ملی تبدیل شده است. این یک بازی است که نیاز به هماهنگی، سرعت، مهارت و استراتژی بین دو تیم دارد. بسکتبال از قرن نوزدهم به طور تصاعدی در سراسر فرهنگها در سطح جهانی و در سطوح حرفهای و آماتور رشد کرده است.
بازنشر از سایت خانه بسکتبال ایران
افزودن دیدگاه