استاد مهدی جمشیدخانی

استاد مهدی جمشیدخانی متولد اسفند سال 1321 می باشند و از دوران طفولیت به هنگام کوچ به ییلاقات مازندران با اسب آشنا شدند. وی که از سال 1335 زیر نظر آقای واحه میلکیان یادگیری اسبداری و سواری کلاسیک خود را آغاز کرده اند تأثیرگذارترین فرد بر روی سواری خود را تیمسار مبشری سوار بر بختیار و عروس دانسته اند.

اولین تجربه های سواری ایشان در میادین اسبدوانی جلالیه با آماده کردن و دواندن اسب های مسابقه و سپس آشنایی با سواری صحرا و استقامت به همراه پولاد منصور پور و تجربه درساژ در کنار تیمسار مبشری و عباسقلی عرب شیبانی بوده است.

ایشان در سال 1341 در اولین مسابقه پرش با اسب به عنوان سوار مبتدی شرکت کردند و از سال 1342 به عنوان شاگرد نزد مرحوم استاد اسماعیل خان نشاطی پذیرفته شده و تا آخر عمر پربار این معلم والا همچنان شاگرد ایشان بوده اند و آخرین مسابقه رسمی ایشان قهرمانی کشور سال 1358 بود. از دیگر معلمانشان می توان به دکتر اکرامی (بنیانگذار تیم فوتبال شاهین) و دکتر مجتهدی (رئیس دبیرستان البرز) اشاره کرد. از دیگر افتخارات وی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

ترجمه و تدوین بیش از 18 جلد کتاب و 23 فیلم آموزشی درباره تربیت اسب و آموزش سوارکار،تدریس در دانشگاه جامع علمی-کاربردی به مدت 15 سال و نیز رئیس کمیته آموزش فدراسیون و تدریس در کلاس های مختلف آموزشی فدراسیون سوارکاری کشور و هیأت های ورزشی استان ها، سرمربی تیم های ملی، آموزش تعداد زیادی از سوارکاران و مربیان حال حاضر جامعه سوارکاری، کسب مدال برنز بازیهای آسیایی هیروشیما، کسب مدال طلای مسابقات پرش با اسب جام ریاست جمهوری، کسب مدال نقره پرش با اسب چین، عضو هیأت علمی اولین کنگره بین المللی علمی و اسبداری، دارای مدرک تحصیلی فوق لیسانس مدیریت دولتی (این مدرک هم اکنون دکترا شناخته شده است)،

استاد مهدی جمشیدخانی در سال 1370 با ارشاد و راهنمایی های مرحوم استاد اسماعیل نشاطی باشگاه سوارکاری جم را تأسیس کرد که در حال حاضر یکی از پر افتخارترین باشگاه های سوارکاری کشور است زیرا، یکی از دست پرورده هایش مازیار جمشیدخانی، برای اولین بار در تاریخ سوارکاری، پرچم پر افتخار کشور را در میادین جهانی با اسب شخصی به اهتزاز درآورد و بین پانصد سوارکار مطرح دنیا در رده بندی فدراسیون جهانی قرار گرفت.

اگر بخواهیم همه مربیان و سوارکاران مطرح کشور که زیر نظر استاد مهدی جمشیدخانی آموزش دیده اند را نام ببریم باید ده ها صفحه به آن ها اختصاص بدهیم اما نام برخی از این عزیزان به شرح زیر می باشد:

آقایان اسفندیار هوشمند، علیرضا بختیاری، مجید سلامتیان، سیروس قدرتی پور، مسعود مکاری نژاد، مازیار جمشیدخانی، حسین (رامین) شفیعی، غزاله منتظم، حسین قنبری، سعید حسن نیا، جلال میررحیمی، مسعود برجیان، رادمرد هوشمند، رضا بخشی، محمد دانش پناه، مسعود یزدی، فرامرز باب الحوائجی، حسن دستمالچیان، حسین مهدی پور، وحید برقعی، ایرج قدیری، مهدی نوروزی، رضا وهابیان، مهدی بختیاری،مهرداد عامری،خانم شریسا غفاری و … .

و اما گفته ای از زبان استاد:

زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست،

هرکسی نغمه ی خود خواند و از صحنه رود،

صحنه پیوسته به جاست،

خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد.

خیلی دلم می خواست نشاطی زنده بود، شاید برخی از سوارکاران زمان حال، او را ندیده باشند ولی بهتر است راه او را ادامه دهند. چیزی که از آدمی می ماند و مردم به یاد می سپارند تنها خاطره است.

#IR10005862

#مهدی جمشیدخانی