IR10001377

استاد فقید فرهاد وارسته

(بنیانگذار کاراته ایران- بنیانگذار کاراته کان ذن ریو- پدر کاراته ایران)

زندگينامه پدر كاراته ايران

وی متولد تهران در سال ۱۳۱۶ (۱۹۳۷ میلادی) و فرزند مرحوم پرفسور منوچهر وارسته و نوه سپهبد مرتضی یزدان پناه بود. تا سال دوم ابتدایی در دبستان فردوسی و از سال سوم ابتدایی تا چهارم متوسطه را در انگلستان درس خواند. چون پدر وی طی این سالها در دانشگاه لندن و دانشگاه سوربن در پاریس دوره دکترای خود را می گذراند. دو سال آخر متوسطه را در دبیرستان البرز در تهران درس خواند و دیپلم متوسطه را گرفت. سپس جهت ادامه تحصیلات به دانشگاه ژنو در سوئیس رفت و قصد داشتند  که دکتر طب شوند. لیسانس در فیزیک و شیمی و بیولوژی PCB از دانشگاه ژنو گرفتند. در سال ۱۹۵۵ پس از دریافت لیسانس از دانشگاه ژنو به دانشگاه میشیگان رفتند و در آن دانشگاه رشته تحصیلی خود را از طب به علوم سیاسی تغییر دادند و  در سال ۱۹۶۵ موفق به دریافت دکترای علوم سیاسی بین المللی شدند. مدتی در دانشگاه ناکسویل و مدتی نیز در دانشگاه هیوستون در تکزاس به تدریس پرداختند. همان سال برای مدت ده روز به ایران مسافرت کردند که به اصرار فامیل در ایران ماندگار شدند. در کنکور ورودی وزارت امور خارجه شرکت کردند و قبول شدند و به عنوان وابسته سیاسی در کادر سیاسی وزارت امور خارجه شروع به خدمت کردند. آخرین سمتهای استاد وارسته معاون اداره CENTO (سازمان پیمان مرکزی) و معاون اداره دهم سیاسی بودند. در سال ۱۹۸۰ پس از یک سال در زندان قصر به حکم آقای قطب زاده بدون ذکر هیچ نوع دلیل از خدمت در وزارت امور خارجه منفصل شدند.

عملا شروع تاریخ کاراته در ایران سال ۱۹۶۶ (۱۳۴۵ خورشیدی) بود .استاد تدریس کاراته را با یک نفر در منزل پدر بزرگوارشان شروع کردند و به مرور تعداد علاقمندان زیادتر شدند. مدتی در سالن بوکس رضا پهلوی در امجدیه تمرین میکردند. تعداد علاقمندان به سرعت زیاد شد و همراه با آن مخالفتهای بدون دلیل و مقاله های مختلف در روزنامه ها که استاد فرهاد وارسته به جوانان فن آدم کشی درس میدهد و در کلاس کاراته به هم آجر پرتاب می کنند! و غیره . . .

تا جایی که دیگر برای تمرین کاراته جایی نبود، کاغذی بر درسالن ها نصب شده بود که کاراته کاران دیگر مجاز نیستند از این سالن استفاده نمایند. هر روز همه علاقمندان به کاراته ساک به دست در گوشه ای از خیابان بهار جمع می شدند تا ببینند  در چه محلی قرار است تمرین کنند.مدتی در سالن کشتی دانشگاه تهران و روزی در زمین والیبال سازمان دوشیزگان و بانوان و در روزهای پرباد پاییزی در زمینهای تنیس دانشگاه تهران و مدتی در تابستان در صخره های امیرآباد تمرین می کردند استاد وارسته  به نامه نگاری و تلاشهای خود برای گرفتن جای مشخصی ادامه دادند و در این راستا مدتی در سالن ژیمناستیک امجدیه و مدتی در باشگاه پهلوی تمرین میکردند. در سال ۱۹۷۲ (۱۳۵۱ خ) نامه ای از مقر فدراسیون جهانی کاراته در ژاپن به استاد وارسته  ارسال شد که اگر استاد نامه ای از کمیته ملی المپیک ایران مبنی بر اینکه شاگردان استاد اعضای تیم ملی ایران هستند و خود استاد سرپرست و مربی تیم، فدراسیون جهانی اجازه خواهد داد که استاد وارسته در دومین مسابقات جهانی کاراته در پاریس ـ فرانسه شرکت نماییند . سپهبد آذری رئیس تربیت بدنی به وی گفتند که بودجه ای نداریم. ویک نامه از کمیته ملی المپیک برای استاد کافی بود تا شاگردان خود را به مسابقات جهانی ببرد. نامه قبول شد بخت یاری کرد و با پول خود با چند نفر از شاگردان ارشدشان استاد وارسته  عازم پاریس شدند در کنگره استاد به سه زبان انگلیسی ـ فرانسه و اسپانیولی با نمایندگان ممالک مختلف بحث و صحبت می کردند و پیشنهاداتی در جهت توسعه و ترویج کاراته در جهان ارائه دادند. که مورد توجه فراوان ممالک مختلف قرار گرفت. نتیجه آنکه با رای اکثریت ممالک جهان به عنوان نایب رئیس فدراسیون جهانی برگزیده شدند!

جهان کاراته  استاد وارسته را به عنوان نایب رئیس انتخاب کردند. با این سمت، به ایران برگشتند . چند روزی بعد با فرمان شاه ایران به عنوان اولین رئیس فدراسیون کاراته ایران منصوب شدند. با یکصد هزار تومان بودجه در سال (کمتر از هر فدراسیون دیگر) ولی از زیرزمینی در خیابان عباس آباد کوچه گلریز (آکادمی کاراته ایران) و جواز رسمی برای این باشگاه از سازمان تربیت بدنی، خود و شاگردانشان را جهت تسخیر جهان آماده کردند. استاد در  اولین مسابقات بین المللی با وایکینگ های غول پیکر سوئد و نروژ و در سال ۱۹۷۴ در شش دور مسابقه (دو دور در شهر گوتنبرگ ـ دو دور در شهر مالمو و دو دور در شهر استکهلم) آنها را با قاطعیت شکست دادند.

و موفقیت های ایشان ادامه یافت تا…

استاد وارسته در اگوست ۱۹۸۶ با همسر و چهار فرزندش به کانادا هجرت و در شهر تورنتو باشگاه کان ذن کای را تاسیس نمود و به همراه دو فرزند قهرمانش پیروز و نسیم به تربیت جوانان ایرانی و غیرایرانی همت گماشت.

وی در روز یکشنبه ۱۱ اسفند ۱۳۹۳ پس از یک دوره بیماری در تورنتو درگذشت.

روحش شاد و یادش گرامی —اوس

#IR10001377