IR10005845
(زادهٔ ۷ آذر ۱۳۰۳ – درگذشتهٔ ۷ اردیبهشت ۱۳۹۹)
ابوالفضل صُلبی (عمو صلبی)
متولد 1303 – بادکوبه
در مورد تاریخ تولد عموصلبی خودش میگفت به دلیل مهاجرت، سن او را در شناسنامه 4 – 3 سال بزرگتر نوشتند
زندگی در اردبیل تا 8 سالگی
مهاجرت به تهران و زندگی در محلۀ سنگلج و خیابان چراغ_برق و… قیطریه
شروع بسکتبال فوتبال، والیبال و بسکتبال: بین سالهای 1315 تا 1322
ابتدای فعالیت: باشگاههای دارایی، کانون جوان، نیرو و راستی و دوچرخهسواران. بین سالهای 1323 تا 1326.
نخستین مسافرت بینالمللی بسکتبال ایران همراه با تیم نیرو و راستی به ترکیه در سال 1326.
عضو تیم ملی بسکتبال در المپیک 1948 لندن (1327).
عضویت در تیم دوچرخهسواران که بعدها تاج شد بین سالهای 1327 تا 1330.(عمو تا پایان دوره بازی باشگاهی برای تاج به میدان رفت).
عضویت در تیم ملی بسکتبال در بازیهای آسیایی 1951 دهلینو (اسفند 1329).
سفر به ترکیه با تیم ملی و شرکت در دو تورنمنت بینالمللی طی سالهای 1330 تا 1334.
آموختن روشهای جدید مهارت بسکتبال زیر نظر باب کوزی ستاره وقت بوستون در ان بی ای که در سال 1334 به تهران دعوت شده بود.
استخدام در راه آهن.
سرپرستی ورزش دانشکده و تدریس بسکتبال در دانشکدهها (دانشکده حقوق دانشگاه تهران در دهۀ 50 خورشیدی).
عضو تیم ارتش ایران در رقابتهای ارتشهای جهان 1957 (1336).
عضو تیم ملی بسکتبال در جام ملتهای 1959 اروپا (1338).
پایان دوران بازی در سال 1339 و آغاز مربیگری.
سرمربی و سرپرست تیم تاج در بخش مردان و زنان تا پیش از انقلاب.
سرپرست تیم ملی در بازیهای آسیایی 1974 تهران (1353).
اعزام به اتفاق تعدادی از مربیان به دوره مربیگری ایتالیا (1355).
سرپرست تیم ملی در سال 1361.
همراه و سرپرست تیمهای ملی ایران (جوانان و باشگاهها مثل صنام در جام باشگاههای 2003 آسیا ).
تقدیر شیخ ثانی رئیس کنفدراسیون بسکتبال آسیا به پاس نیم قرن خدمت ابوالفضل صلبی در بسکتبال در جریان مسابقات باشگاههای آسیا (2003 مالزی).
منبع 100 سال بسکتبال و داستان یک قرن نوشته افشین رضاپور
زندگینامه ابوالفضل صلبی
وی در سال 1303 در شهر بادکوبه در خانواده ای با اصالت از شهر اردبیل متولد شد. با روی کار آمدن بلشویکها در شوروی و فشار مبنی بر اخراج مهاجرین ایرانی مبنی بر اینکه یا شناسنامه شوروی را اخذ کرده و در آنجا بمانند یا به ایران بازگردند و شناسنامه ایرانی در ایران دریافت کنند خانواده صلبی هم به مانند دیگر خانوادههای اردبیلی ساکن در باکو مانند علی سلیمی،محمود دست پیش نوازنده تار، اسماعیل چشمآذر نوازنده کمانچه، لطیف طهماسبی زاده نوازنده قاوال، عادل آخوندزاده آهنگساز و نوازنده تار، سیفالله ابراهیم پور رهبر ارکستر ،صفرعلی جاوید رهبر ارکستر و … به زادگاه پدریشان اردبیل بازگشته و در آنجا شناسنامه ایرانی (متولد اردبیل) صادر گردید تا ۸ سالگی در اردبیل زیست و در اردبیل شناسنامه ایرانی صادره از اردبیل را دریافت کرد.
ترک اردبیل و اصالتا بادکوبه ای هستم، پدر بزرگم تاجر بود و با کشور روسیه تجارت می کرد. یک روز راهزن ها او را در گردنه «قافلان کوه» گیر انداختند و کشتند. پدرم چشمش ترسید و آن زمان ما و خواهر برادرهایش را جمع کرد و به اردبیل . پس از آن به تهران آمدیم و در منطقه سنگلج ساکن شدیم. بهترین افتخارم در زندگی این است که هیچ وقت در زندگیم باعث نشدم کسی از دستم برنجد و قهر کند.
پس از آن همراه خانوادهاش به تهران در محله سنگلج مهاجرت کرد و دوران تحصیل خود را در مدرسه معزی واقع در خیابان چراغ برق، گذراند. او پس از راهیابی به دبیرستان دارالفنون جذب بسکتبال گردید. پس از گذراندن تحصیلات به تیم بسکتبال دارایی تهران پیوست. بعد از انحلال باشگاه دارایی، وی راهی باشگاه استقلال شد و تا پایان دوران ورزشی اش، در این تیم ماند. صلبی در سال ۱۳۲۷ به تیم ملی بسکتبال ایران راه پیدا کرد و در المپیک لندن ۱۹۴۸ عضو تیم ملی بسکتبال ایران بود. تیم ایران در المپیک لندن در بین بیست و شش تیم، چهاردهم شد. ابوالفضل صلبی در بین ورزشکاران و ورزش دوستان ایرانی به عمو صلبی شهرت پیدا کرده بود. وی در بازیهای المپیک تابستانی ۱۹۴۸ به همراه تیم ملی بسکتبال ایران شرکت کرد و در شش بازی در ترکیب این تیم در مسابقات حضور یافت و در بازیهای آسیایی ۱۹۵۱ با این تیم نشان برنز گرفت. او زادهٔ سال ۱۳۰۳ شمسی بود و در دههٔ ۱۳۲۰ و ۱۳۳۰ عضو تیم ملی ایران بود. صلبی همچنین آخرین بازمانده از تیم ملی بسکتبال اعزامی ایران در المپیک ۱۹۴۸ لندن بود.
ابوالفضل صلبی (عموصلبی)، بازیکن تیم ملی بسکتبال در المپیک 1948 لندن و تنها بازیکنی که از تیم المپیکی به مدت 10 سال در تیم ملی بازی کرد.
وی در المپیک 48 یک بار در مترو لندن گم شد!
"شلوغ بود بابا ما هم که سردرنمیآوردیم کی به کیه رفتیم تو چند ساعت دورخودمون چرخيدیم"
عمو همیشه از کت و شلوار سازمان ورزش میگفت که بعد از برد 49 – 22 ایرلند به تک تک اعضای تیم هدیه دادند.
این پیروزی به عنوان تنها برد بسکتبال ایران در تالار افتخارات مشاهیر بسکتبال ایران در تاریخ المپیک تاکنون دست نخورده است.
عمو صلبی از اوائل اسفند 1399 دچار بیماری شد. همسر وفادار ایشان بانو مرآت در تمامی لحظات زندگی عمو در کنارش بود و حتی در اوضاع سخت کرونا که امکان انتقال عمو به بیمارستان وجود نداشت از همسرش در خانه پرستاری کرد. در تمام روزهای زندگی و پرستاری از عموصلبی طی این سالها خواهر و خواهرزادههای خانم مرآت هم در کنار عمو بودند تا هرگز تنهایی را حس نکند.